منطقه حفاظت‌شده مراکان با وسعتی بالغ بر 103٬983 هکتار، در شمال‌غربی ایران و در مرز بین دو استان آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی واقع شده است. این منطقه از شمال به رودخانه مرزی ارس و جمهوری آذربایجان محدود می‌شود و در جنوب، دشت فرسایشی رودخانه قطور چای قرار دارد. مراکان در سال 1346 به‌عنوان اولین منطقه حفاظت‌شده کشور به تصویب رسید و تحت مدیریت اداره کل حفاظت محیط زیست استان آذربایجان غربی قرار دارد.

پوشش گیاهی منطقه متشکل از گونه‌های مرتعی و درختچه‌ای مانند درمنه، گون، آویشن، کما، سماق، بادام کوهی و زالزالک است که به‌خوبی با اقلیم نیمه‌خشک و کوهستانی آن سازگارند. این ترکیب گیاهی، زمینه‌ساز شکل‌گیری زیستگاهی مناسب برای گونه‌های جانوری ارزشمندی مانند قوچ و میش ارمنی، کل و بز، پلنگ ایرانی، گرگ، روباه، کبک و دال شده است. تنوع زیستی گیاهی و جانوری این منطقه، آن را به یکی از ذخیره‌گاه‌های مهم تنوع ژنتیکی در کشور تبدیل کرده است.

برای دسترسی به این منطقه، می‌توان از شهر خوی در استان آذربایجان غربی استفاده کرد و پس از طی مسافتی حدود 45 کیلومتر به سمت شمال‌شرق، به منطقه مراکان رسید. توصیه می‌شود که برای حفظ این زیستگاه بی‌نظیر و درک بهتر زیبایی‌های آن، از راهنماهای محلی استفاده کنید و طبیعت را با احترام و به‌صورت مسئولانه تجربه کنید. همچنین، به‌منظور حفظ حیات‌وحش و جلوگیری از آسیب به محیط‌زیست، از رها کردن زباله در منطقه خودداری شود. بهترین زمان برای بازدید از منطقه حفاظت‌شده مراکان، فصل بهار و اوایل تابستان است؛ زمانی که طبیعت منطقه در اوج زیبایی خود قرار دارد و شرایط اقلیمی برای گردشگران مطلوب‌تر است.