مدرسه دارالفنون، نخستین مرکز آموزش عالی مدرن ایران، در میدان امام خمینی (توپخانه سابق)، خیابان ناصرخسرو، پلاک 266 تهران قرار دارد. این مدرسه در سال 1230 هجری شمسی (1851 میلادی) به دستور میرزا تقی‌خان فراهانی، معروف به امیرکبیر، در دوره ناصرالدین‌شاه قاجار تأسیس شد. هدف از ایجاد این مرکز، آموزش علوم و فنون جدید به جوانان ایرانی بود تا آن‌ها با تحصیل در رشته‌هایی مانند پزشکی، مهندسی، داروسازی، توپخانه، پیاده‌نظام، سواره‌نظام و زبان‌های خارجی، زمینه‌ساز تحول بنیادین در نظام آموزشی کشور شوند.

معماری مدرسه دارالفنون تلفیقی از سبک‌های ایرانی و اروپایی است و شامل حیاط مرکزی، ایوان‌های سرتاسری، تالارهای آموزشی و فضاهای جانبی می‌شود. در سال‌های ابتدایی، هفت استاد اروپایی برای تدریس به ایران دعوت شدند و دروس به زبان‌های فرانسه، آلمانی و ایتالیایی ارائه می‌شد. در نخستین سال‌های فعالیت، 114 دانش‌آموز در رشته‌های مختلف مشغول به تحصیل بودند و به مرور رشته‌های دیگری مانند تاریخ، جغرافیا و نقشه‌کشی نیز به برنامه درسی افزوده شد. با گذر زمان، ساختمان تاریخی دارالفنون به موزه‌ای تبدیل شده و امروزه به‌عنوان یکی از نمادهای مهم فرهنگی و آموزشی ایران شناخته می‌شود.

برای دسترسی به مدرسه دارالفنون، بهترین گزینه استفاده از مترو است؛ ایستگاه امام خمینی با خطوط 1 و 2، نزدیک‌ترین مسیر است. همچنین، اتوبوس‌هایی که به پایانه امام خمینی و پایانه فیاض‌بخش می‌روند، امکان دسترسی مناسبی فراهم می‌کنند. ساعات بازدید از مدرسه معمولاً از 8 صبح تا 4 بعدازظهر است و ورود به آن رایگان است. بهترین زمان برای بازدید، صبح‌های بهار و پاییز است که هوای دل‌انگیز و نور ملایم خورشید، تجربه‌ای لذت‌بخش از محیط تاریخی و فرهنگی این مدرسه ارائه می‌دهد. بازدید مسئولانه شامل رعایت سکوت، حفظ آثار و فضاهای تاریخی، و پرهیز از ریختن زباله در محوطه می‌باشد.