آتشکده یزد، که با نام‌های آتشکده ورهرام یا آتشکده بهرام نیز شناخته می‌شود، از مهم‌ترین و مقدس‌ترین مراکز مذهبی زرتشتیان در ایران به شمار می‌رود. این بنا در شهر یزد، استان یزد، واقع شده و در دوره پهلوی اول احداث شده است. آتشکده در میدان مارکار و خیابان آیت‌الله کاشانی قرار دارد و به عنوان نیایشگاه زرتشتیان ساکن یزد و محل نگهداری آتش مقدس بهرام شناخته می‌شود. واژه «آتشکده» به معنی خانه آتش است و در گذشته نه تنها مکانی مذهبی، بلکه محلی برای برداشت آتش برای اجاق خانه‌ها بوده‌است؛ از این‌رو مفاهیم فرهنگی چون «اجاق سبز» یا «اجاق کور» از آن ریشه می‌گیرند.

آتش بهرام، که در زمان ساسانیان به فرمان موبد موبدان افروخته شد، به‌عنوان یکی از سه آتش بزرگ و مقدس زرتشتیان شناخته می‌شود. این آتش در طول تاریخ در مکان‌های مختلفی نگهداری شده و در نهایت در سال 1313 خورشیدی به آتشکده یزد منتقل گردید. ساخت آتشکده به دستور رضاشاه پهلوی و با حمایت مالی زرتشتیان هند انجام شد. در حال حاضر، آتش بهرام در این آتشکده روشن است و همچنان به‌عنوان نمادی از پیروزی و استمرار آتش مقدس زرتشتیان در طول تاریخ شناخته می‌شود.

بنای آتشکده بر سکویی با ارتفاع حدود 1.4 متر ساخته شده و در میان حیاطی بزرگ با درختان کاج و سرو سرسبز قرار دارد. سرستون‌های سنگی و نگاره زیبای فروهر بر سردر بنا، نمایی چشم‌نواز به آن بخشیده‌اند. حوض آبی روبه‌روی ساختمان نیز نمادی از هماهنگی عنصر آب و آتش در فرهنگ زرتشتی است. سرستون‌ها و سنگ‌کاری‌های نفیس بنا توسط هنرمندان اصفهانی و کاشی‌کاری‌های زیبای آن توسط کاشی‌کاران یزدی انجام شده‌اند. معماری این آتشکده از سبک آتشکده‌های پارسیان الهام گرفته است.

برای دسترسی به آتشکده یزد، می‌توان از طریق خیابان آیت‌الله کاشانی به میدان مارکار رسید. این مکان در تمامی روزهای هفته، به‌جز روزهای تعطیل، باز است. از دیدگاه فرهنگی و مذهبی، آتش در ایران باستان جایگاهی مقدس داشته است، چرا که نماد روشنایی، پاکی، و زندگی بوده و محور اصلی گردهمایی‌ها و آیین‌های مذهبی به شمار می‌آمده است. آتشکده یزد نیز نه‌تنها مکانی برای نیایش و برگزاری آیین‌های دینی زرتشتیان است، بلکه نمادی از تاریخ، فرهنگ، و هویت معنوی ایرانیان در طول قرون متمادی به شمار می‌رود.