جزیره عباسک، که در گذشته با نام «شاه زنگی» شناخته می‌شد، یکی از جزایر کوچک و خالی از سکنه ایران در خلیج فارس است. این جزیره در استان بوشهر، بین بندر بوشهر و جزیره شیف واقع شده و مساحتی حدود 14.7 کیلومتر مربع دارد. زمین آن عمدتاً ماسه‌ای است و به‌عنوان یک پهنه گلی درون خلیج بوشهر قرار گرفته است. به دلیل بافت خاک و شرایط اقلیمی، این جزیره برای کشاورزی مناسب نیست و به‌عنوان منطقه‌ای غیرکشاورزی شناخته می‌شود. در حال حاضر، پروژه‌هایی مانند ساخت موزه بزرگ خلیج فارس و ایجاد دهکده گردشگری در این جزیره در دست اجرا هستند. 

جزیره عباسک در طول تاریخ نقش‌های مختلفی ایفا کرده است. بیش از صد و سی سال پیش، این جزیره به‌عنوان قرنطینه طاعون مورد استفاده قرار می‌گرفت و مسافران کشتی‌ها ملزم به انتقال به این جزیره بودند. در حال حاضر، به دلیل نزدیکی به خشکی و ویژگی‌های طبیعی خاص، این جزیره به‌عنوان یکی از نقاط مهم برای جذب گردشگر در نظر گرفته می‌شود. طرح‌هایی برای تبدیل این جزیره به یک دهکده گردشگری تدوین شده است که می‌تواند آن را به یکی از مقاصد گردشگری مهم ایران تبدیل کند. 

برای دسترسی به جزیره عباسک، می‌توان از بندر بوشهر به سمت جزیره شیف حرکت کرد و از آنجا با قایق‌های محلی به جزیره رسید. بهترین زمان برای بازدید از این جزیره، فصول پاییز و زمستان است که هوا معتدل‌تر و مناسب‌تر برای گردشگری می‌باشد. در بازدید از این منطقه، رعایت اصول طبیعت‌گردی مسئولانه و حفظ محیط زیست اهمیت ویژه‌ای دارد تا بتوان از زیبایی‌های طبیعی آن بهره‌مند شد و در عین حال به حفظ آن کمک کرد.