منطقه حفاظت‌شده کهیاز که در شرق شهرستان اردستان و در دل استان اصفهان واقع شده، یکی از بکرترین زیستگاه‌های طبیعی ایران به‌شمار می‌رود. این منطقه با وسعتی بیش از 42,000 هکتار، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین پناهگاه‌های حیات‌وحش شناخته می‌شود و تنوع اقلیمی و توپوگرافی چشمگیری دارد. منطقه حفاظت‌شده کهیاز از سال 1381 به عنوان منطقه شکار ممنوع تحت حفاظت قرار گرفت و در سال 1389، با توجه به اهمیت زیستی و طبیعی آن، به منطقه حفاظت‌شده ارتقا یافت. چشم‌اندازهای کوهستانی، دشت‌های باز، و منابع آبی فصلی در کنار تنوع گیاهی و جانوری، از کهیاز مکانی منحصربه‌فرد ساخته‌اند که توجه طبیعت‌گردان و علاقه‌مندان به اکوتوریسم را به‌خود جلب می‌کند.

این منطقه دارای پوشش گیاهی متنوعی است که در دسته «علفزار نیمه‌خشک» جای می‌گیرد و گیاهانی چون گون، درمنه، آویشن، و گونه‌های شورپسند در آن یافت می‌شود. از نظر جانوری، کهیاز زیستگاه گونه‌های مختلفی از جمله بز کوهی، قوچ و میش، کفتار، گرگ، روباه، پلنگ ایرانی و پرندگانی چون کبک، تیهو، عقاب طلایی و دلیجه است. در طول سال، به‌ویژه در بهار، منطقه شاهد حضور پرندگان مهاجر و گونه‌های فصلی است که به تنوع زیستی آن افزوده‌اند.

بهترین زمان بازدید از منطقه حفاظت‌شده کهیاز، فصل بهار و اوایل پاییز است؛ زمانی که دمای هوا معتدل‌تر بوده و پوشش گیاهی منطقه سرسبزتر و چشم‌نوازتر است. در این فصول، دیدن مناظر طبیعی بکر، حیات‌وحش متنوع، و آرامش کوهستان، تجربه‌ای ناب از طبیعت‌گردی در استان اصفهان را برای بازدیدکنندگان رقم می‌زند. توجه به قوانین محیط‌زیستی و حفظ سکوت طبیعت، از الزامات بازدید از این منطقه ارزشمند است.