در دل کوه‌های سر به فلک کشیده زاگرس و در منطقه شول‌آباد از توابع شهرستان الیگودرز، آبشاری شگفت‌انگیز و بکر به نام آبشار برنجه یا «تاف» جریان دارد؛ پدیده‌ای طبیعی که با ارتفاعی در حدود 750 متر، عنوان بلندترین آبشار فصلی ایران را به خود اختصاص داده است. این آبشار از سه پله تشکیل شده و از دامنه کوه برنجه سرچشمه می‌گیرد. زیبایی خیره‌کننده این آبشار، به‌ویژه در فصل بهار که آبدهی آن به اوج می‌رسد، هر بیننده‌ای را مجذوب خود می‌کند و آن را به مقصدی منحصربه‌فرد برای طبیعت‌گردان و کوهنوردان حرفه‌ای تبدیل کرده است.

اطراف آبشار برنجه مملو از گونه‌های متنوع گیاهی و جانوری است. جنگل‌های طبیعی شامل درختانی همچون گردو، انجیر و گلابی وحشی، زالزالک، تمشک و انواع گیاهان دارویی در اطراف آبشار رشد می‌کنند. این منطقه همچنین زیستگاه جانورانی چون خرس، گرگ، گراز، کبک، خرگوش و کلاغ است و به همین دلیل، از نظر اکولوژیکی نیز بسیار ارزشمند به شمار می‌رود. چشم‌انداز صخره‌ها، ریزش آب از ارتفاعات، صدای پرندگان و هوای خنک کوهستان، ترکیبی دل‌انگیز از آرامش و ماجراجویی را در دل طبیعت لرستان به گردشگران هدیه می‌دهد.

برای رسیدن به این آبشار، باید ابتدا به شهرستان الیگودرز سفر کرد و سپس از طریق جاده‌ای کوهستانی به سمت روستای پیرامام در منطقه شول‌آباد حرکت نمود. از این نقطه، مسیر پیاده‌روی نسبتاً دشواری در پیش است که حدود دو کیلومتر طول دارد و عبور از آن نیازمند آمادگی بدنی و تجهیزات مناسب کوهنوردی است. بازدید از آبشار برنجه شول آباد، مانند سایر جاذبه‌های طبیعی در تمام فصول سال، از زیبایی منحصربه‌فرد خود برخوردار است و بسته به سلیقه گردشگران همه اوقات سال امکان بازدید وجود دارد. در اوایل فصل بهار و اواخر زمستان، رودخانه‌های اطراف آبشار پرآب‌تر و خروشان‌تر از سایر اوقات هستند و زیبایی آن‌ها در کنار سرسبزی جنگل‌های اطراف دو چندان می‌شود. اما به طور کلی، بهترین زمان برای سفر به این منطقه و بازدید از آبشار برنجه شول آباد، فصل بهار، به ویژه اردیبهشت ماه است.