منطقه حفاظت‌شده اشترانکوه با حدود 104355 هکتار مساحت، در جنوب و جنوب شرقی شهرستان دورود و در بخش غربی شهرستان ازنا واقع شده است و محور ارتباطی دورود – ازنا از میان آن می گذرد. منطقه اشترانکوه در سال 1340 با نام قرق اختصاصی تیان، شکار ممنوع اعلام شد که شامل رشته کوه اشترانکوه و دره نی گاه بود. این ممنوعیت تا سال 1349 ادامه داشت. این منطقه به‌واسطه دمای متوسط سالانه چهار تا 12 درجه سانتی‌گراد و بارندگی متوسط سالانه 500 تا 900 میلی‌متر، دارای اقلیم‌های مدیترانه‌ای معتدل تا مرطوب و سرد است. منطقه حفاظت‌شده اشترانکوه یکی از مهم‌ترین منابع طبیعی ایران به شمار می‌رود که علاوه بر دریاچه گهر، تونل برفی، چشمه قلقل و دره تخت را در خود جای داده است. وجود چشمه‌ها و آبشارها در اطراف دریاچه گهر، جنگل در حاشیه دریاچه، حیات وحش با گونه‌های منحصر به فرد، ارتفاع باند از سطح دریا و … موجب ایجاد یکی از فضاهای نادر در سطح کشور شده است.

منطقه حفاظت‌شده اشترانکوه از تنوع زیستی گیاهی و جانوری بسیار بالایی برخوردار است؛ به‌طوری که 600 گونه گیاهی و 274 گونه جانوری در آن شناسایی شده‌اند. از جمله این گیاهان می‌توان به بلوط، بنه، انجیر وحشی، گلابی وحشی، آلبالوی وحشی، تمشک، جاشیر و انواع گون اشاره کرد. ضمن اینکه گیاهان دیگری همچون اسپرس کوهی، شیرخشت لرستانی، لاله واژگون، آلاله، پونه اشترانکوهی، چمن یکساله و... در این منطقه رشد می‌کنند. پستانداران این منطقه شامل پلنگ ایرانی، خرس قهوه‌ای، کل و بز، قوچ و میش، گربه وحشی، کفتار، گرگ، روباه، شغال و شنگ، سیاهگوش، خفاش نعل اسبی مدیترانه‌ای و خفاش بال سفید می‌شود.

بهترین زمان برای بازدید از این منطقه بهار و تابستان است. در این فصول طبیعت زیبا و سرسبز است و وضعیت آب و هوا معتدل  است. از آنجایی که این منطقه حفاظت شده است پس باید در نگهداری و حفاظت از محیط زیست آن نهایت دقت را به عمل آورید و آسیبی به آن وارد نکنید.