کویر بجستان، دومین پلایای بزرگ ایران، یکی از منحصربه‌فردترین چشم‌اندازهای طبیعی خراسان است؛ پهنه‌ای آرام و گسترده که در آن نمک، نور و سکوت به شکلی تماشایی در کنار هم قرار می‌گیرند. این کویر در جنوبی‌ترین بخش خراسان رضوی واقع شده و بسته به میزان بارندگی سالانه، چهره‌ای متغیر دارد. در دوره‌های بارندگی، دریاچه‌ای کم‌عمق بر سطح آن شکل می‌گیرد و پس از خشک شدن، کریستال‌های نمک و الگوهای هندسی رسوب، مناظری شگفت‌انگیز و چشم‌نواز ایجاد می‌کنند.

کویر بجستان از دو بخش مجزا تشکیل شده است: بخش نمکی در شمال‌غرب بجستان و بخش شنی یا ریگزار در شمال‌شرق شهر یونسی. به همین دلیل، بخش شنی یا ریگزار بجستان به کویر یونسی نیز شناخته می‌شود. پلایای نمکی بجستان که وسعت آن در سال‌های خشک به چند هزار کیلومتر مربع می‌رسد، لایه‌هایی از نمک با ضخامت قابل‌توجه دارد و در زیر آن، رسوبات گِلی ترک‌خورده دیده می‌شود. در بعضی مناطق، دیواره‌های نمکی تیره‌رنگ شکل می‌گیرد که به دلیل تراکم بالای املاح، به «کویر سیاه» شهرت یافته است. در بخش شنی، تپه‌های رملی و رسوبات لایه‌ای، یادآور گذشته‌ای هستند که این سرزمین زیر آب قرار داشته است؛ روایتی که با کشف فسیل‌ها و بقایای دریایی در نواحی نزدیک، تقویت می‌شود. پوشش گیاهی منطقه نیز تابع جنس زمین است؛ در بخش نمکی اغلب گیاهان شورپسند مانند اشنان، علف شور و گز رشد می‌کنند، در حالی که در نواحی شنی و حاشیه‌ای، گونه‌هایی مانند درمنه، تاغ و گز با تراکم بیشتری دیده می‌شوند.

دسترسی به کویر بجستان از مسیرهای مختلف زمینی امکان‌پذیر است و شهر بجستان با راه‌های ارتباطی به مشهد، بردسکن، تهران و بیرجند، نقطه آغاز مناسبی برای ورود به منطقه به شمار می‌رود. ایستگاه قطار بجستان نیز سفر به این ناحیه را آسان‌تر کرده است. از این مسیرها می‌توان به سمت پلایای نمکی یا ریگزار حرکت کرد. بهترین زمان بازدید معمولاً ماه‌های خرداد و شهریور است؛ زمانی که دمای هوا معتدل‌تر بوده و حوضچه‌های نمکی هنوز به حالت گِلی درنیامده‌اند. روستاهای اطراف همچون یونسی، مزار و رباط فخرآباد با اقامتگاه‌های بوم‌گردی، گزینه‌های مناسبی برای اقامت و آشنایی با فرهنگ بومی منطقه فراهم می‌کنند. سفر به کویر بجستان فرصتی است برای تجربه تضاد آرامش‌بخش میان نور، نمک و شن در دل طبیعت گسترده خراسان.