منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ سهند در استان آذربایجان شرقی واقع است و طبق اسناد رسمی سازمان محیط زیست ایران، مساحتی برابر با 66٬330 هکتار دارد. این منطقه در سال 1390 به‌عنوان منطقه حفاظت‌شده اعلام شد و بخش‌هایی از ارتفاعات منتهی به رشته‌کوه سهند را در بر می‌گیرد. از نظر موقعیت جغرافیایی، این پهنه میان شهرستان‌های اسکو، تبریز، مراغه، بناب و عجب‌شیر گسترده شده و به دلیل وسعت و تنوع زیستی، یکی از مناطق مهم حفاظت محیط زیست شمال‌غرب ایران محسوب می‌شود.

از لحاظ تنوع زیستی، منطقه سهند دارای 156 گونه گیاهی شناسایی‌شده است که 26 گونه از آن‌ها اندمیک‌اند و تنها در این زیست‌بوم یافت می‌شوند. گیاهانی چون گون، سیاه‌گون، فرفیون و گونه‌های دارویی کوهستانی در دامنه‌ها رشد می‌کنند و نقش مهمی در پایداری اکوسیستم دارند. این منطقه همچنین زیستگاه جانوری ارزشمندی است؛ گونه‌هایی مانند قوچ و میش ارمنی، خرس قهوه‌ای، گرگ، روباه، گربه وحشی و خفاش‌ها در آن دیده می‌شوند و به گفته حفاظت محیط زیست اسکو، جمعیت قوچ و میش در سرشماری اخیر به 490 رأس رسیده که نسبت به سال قبل 5٪ رشد نشان می‌دهد.

دسترسی به منطقه حفاظت‌شده سهند معمولاً از مسیر شهرهای تبریز، اسکو، مراغه و بناب امکان‌پذیر است و دامنه‌های گسترده آن در فصول گرم سال، به‌ویژه بهار و تابستان، چشم‌اندازهایی سرشار از گل‌های وحشی و مراتع سبز پیش روی گردشگران قرار می‌دهد. بهترین زمان بازدید زمانی است که پوشش گیاهی در بیشترین حالت طراوت قرار دارد و چشمه‌ها پرآب هستند. با این حال، رعایت اصول طبیعت‌گردی مسئولانه در این پهنه ضروری است؛ آسیب به پوشش گیاهی، ورود به زیستگاه‌های حساس، خروج از مسیرهای تعیین‌شده یا چرای بی‌رویه دام می‌تواند تعادل طبیعی این زیست‌بوم ارزشمند را مختل کند و کیفیت آن را در بلندمدت کاهش دهد.