عمارت امیریه، یکی از آثار برجسته دوره قاجار، در شهر بوشهر و در محله کوتی واقع شده است. این بنا در سال 1317 هجری قمری (تقریباً 1278 هجری شمسی) به دستور احمدخان دریابیگی، حکمران کل بنادر و جزایر خلیج فارس، احداث شد. زمین این عمارت از تاجر بوشهری به نام جمشیدیان خریداری شده و تا سال 1319 هجری شمسی تکمیل گردید. در اوایل حکومت رضاشاه، عمارت امیریه به‌عنوان ساختمان بلدیه (شهرداری) بوشهر مورد استفاده قرار گرفت. در سال 1378، این عمارت با شماره ثبت 2319 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

این عمارت دو طبقه با حیاط مرکزی است که در هر طبقه 10 اتاق دارد. اتاق‌ها دورتادور حیاط ساخته شده‌اند و در طبقه بالا بالکنی از جنس چوب تعبیه شده است. مقابل ساختمان ایوانی بزرگ با دو درگاه ورودی قرار دارد. اتاق‌های بزرگ در دو طبقه، دارای چشم‌اندازهای زیبایی به بیرون و منظره دریا هستند. احتمال می‌رود از این اتاق‌ها در گذشته برای پذیرایی یا کنفرانس استفاده می‌کردند. معماری این عمارت، نمونه‌ای از هنر و دانش فنی بومی در مقابله با رطوبت و شرایط اقلیمی خاص بوشهر است. مصالح اصلی آن سنگ‌های مرجانی، گچ و چوب ساج هستند. به‌منظور محافظت در برابر نفوذ رطوبت و آسیب موریانه، ستون‌های عمارت با الیاف نارگیل (کنبال) پیچیده شده و سپس با گچ تزئین شده‌اند. طراحی زیبای بنا، تزیینات گچی و استفاده از تکنیک‌های بومی در کنار معماری سنتی جنوب ایران، این عمارت را به یکی از نمونه‌های برجسته معماری قاجاری تبدیل کرده است.

در سال 1376 و به پیشنهاد اداره میراث فرهنگی و بنیاد ایران‌شناسی، عمارت امیریه به موزه مردم‌شناسی بوشهر تبدیل شد. در سال 1378 نیز این موزه به‌صورت رسمی افتتاح گردید. برای دسترسی به عمارت امیریه، می‌توان از خیابان ساحلی به سمت محله کوتی حرکت کرده و به پارک خلیج فارس رسید. این عمارت در نزدیکی بازار قدیم بوشهر و دیگر جاذبه‌های تاریخی شهر واقع شده است. بهترین زمان برای بازدید از این عمارت فصول خنک سال، به‌ویژه پاییز و زمستان، است. همچنین، بازدیدکنندگان باید به حفظ آثار تاریخی و رعایت احترام نسبت به بافت فرهنگی و معماری بنا توجه داشته باشند.