تنگه بلاغی در جنوب غربی جلگه پاسارگاد و شمال جاده جیسقان به قصرالدشت، در دشت سرسبز کمین واقع شده. طول این تنگه حدود 12 کیلومتر و عرض آن بین 200 تا 500 متر است. اما به دلیل وجود رودخانه پلوار (یا سیوند) و درختان انبوه جنگلی، عبور از عرض تنگه دشوار است و تنها از مسیر باریکی که در کمر کوه قرار دارد می‌توان عبور کرد. در آغاز تنگه، مسیری به طول حدود 200 متر و پهنای 1.5 متر در دل کوه تراشیده شده که آثار آن نشان می‌دهد به دوران‌های بسیار دور تعلق دارد. به‌مرور زمان و با افزایش رفت‌وآمد، دیواره‌های سنگی مسیر را از بالا تراشیده‌اند تا در بعضی نقاط پهنای مسیر به 10 متر نیز برسد.

در میانه تنگه، پایه‌های یک پل قدیمی دیده می‌شود که نشان‌دهندهٔ عبور و مرور فراوان در گذشته است. گذرگاه تنگه پس از عبور از نقاطی به نام پوزه سنگ‌بر، تیرانداز و پوزه سرخ به دشتی به نام دشت بلاغی منتهی می‌شود. این تنگه به موازات تنگهٔ سعادت‌آباد قرار دارد اما برخلاف آن، سرسبز، خوش آب‌وهوا و پر از درخت است. بدون شک این مسیر، در دوران شاهنشاهی هخامنشی و قرن‌های پس از آن، راه ارتباطی مهمی بین تخت جمشید، نقش رستم، استخر و پاسارگاد بوده و از آنجا به سمت هگمتانه امتداد می‌یافته است.

تنگه بلاغی یکی از مکان‌هایی است که در مسیر راه شاهی یا جادهٔ سلطنتی قرار داشته؛ نخستین جادهٔ بین‌المللی شناخته شده در جهان. این جاده کاروان‌رو، مسیر ارتباطی شهرهای بزرگ هخامنشی بوده و عبور از دل این تنگه بخشی از تجربهٔ تاریخی و طبیعی بی‌نظیری است که بازدیدکننده را با خود به دل تاریخ می‌برد.