پناهگاه حیات وحش میاندشت در استان خراسان شمالی، یکی از ارزشمندترین مناطق حفاظت‌شده در ایران است که مساحتی بالغ بر 84 هزار و 435 هکتار را پوشش می‌دهد. این منطقه با ویژگی‌های زمین‌شناسی متنوع از دشت‌های وسیع تا کوه‌های کم‌ارتفاع و تپه‌ماهورها، زیستگاه مناسبی برای انواع گونه‌های گیاهی و جانوری است.  منطقه میاندشت از سال 1352 تحت حفاظت قرار گرفته و در آن زمان با داشتن حدود 3500 رأس غزال ایرانی (آهو) و تعدادی یوزپلنگ، یکی از زیستگاه‌های برجسته این دو گونه به‌شمار می‌رفت. 

میاندشت از نظر تنوع زیستی یکی از غنی‌ترین مناطق استپی ایران محسوب می‌شود. با وجود قرار گرفتن در اقلیم خشک و نیمه‌خشک، وجود رودخانه فصلی کال شور در منطقه موجب شده تا مشکلات کم‌آبی چندان محسوس نباشد. پوشش گیاهی پناهگاه عمدتاً شامل گیاهانی است که به شرایط خشکی و شوری مقاوم هستند، مانند گز، خار شتر و گون. این گیاهان نه تنها به حفظ تعادل اکوسیستم کمک می‌کنند، بلکه به‌عنوان پناهگاه و منبع غذایی برای حیات وحش نیز عمل می‌کنند. پناهگاه حیات وحش میاندشت به‌ویژه به‌عنوان زیستگاه گونه‌های در معرض خطر مانند یوزپلنگ آسیایی و آهو شناخته می‌شود. این منطقه در سال‌های اخیر با توجه به مدیریت حفاظتی و اقدامات زیست‌محیطی، شاهد افزایش جمعیت این گونه‌ها بوده است. 

با وجود این، بازدید از این منطقه نیازمند اخذ مجوز کتبی از اداره حفاظت محیط‌زیست خراسان شمالی است. بهترین زمان برای بازدید از پناهگاه میاندشت، فصول بهار و پاییز است که شرایط جوی مطلوب‌تری برای گردشگری در این منطقه فراهم می‌آید.