منطقه حفاظت‌شده سبزکوه، در استان چهارمحال و بختیاری، در زاگرس مرکزی واقع شده و به‌واسطه طبیعت بکر و گسترده‌اش، اهمیت بالایی در حفظ تنوع زیستی دارد. این منطقه با وسعتی بیش از 54 هزار هکتار، در ارتفاعاتی بین 1٬120 تا 3٬870 متر از سطح دریا قرار دارد و رودخانه‌های کره‌بس و ونک از آن عبور می‌کنند. سبزکوه از سال 1369 به‌عنوان منطقه حفاظت‌شده به تصویب رسید و در سال 1394 به‌همراه تنگ صیاد به‌عنوان یازدهمین ذخیره‌گاه زیست‌کره ایران در فهرست یونسکو ثبت شد. این منطقه به‌دلیل ویژگی‌های خاص زیستی و اکولوژیکی، یکی از مقاصد مهم برای تحقیق، آموزش و گردشگری طبیعی است.

پوشش گیاهی سبزکوه از تنوع قابل‌توجهی برخوردار است و شامل جنگل‌های بلوط زاگرسی همراه با درختان بنه، بادام کوهی، ارس، زالزالک، زبان‌گنجشک و گلابی وحشی می‌شود. در این منطقه 433 گونه گیاهی شناسایی شده که در 285 جنس و 73 تیره طبقه‌بندی می‌شوند. حیات‌وحش منطقه نیز بسیار غنی است و میزبان گونه‌هایی چون پلنگ، خرس قهوه‌ای، گرگ، روباه، شغال، کل، بز، قوچ، میش، گراز، خرگوش و تشی است. پرندگان متنوعی نظیر کبک دری، عقاب طلایی، تیهو، هما و سارگپه نیز در این ناحیه مشاهده می‌شوند که نشان‌دهنده شرایط زیستی مساعد و اهمیت حفاظتی بالای منطقه هستند.

منطقه سبزکوه از نظر اقلیمی نیمه‌مرطوب است و بارندگی سالانه بین 400 تا 800 میلی‌متر دارد. چشمه‌ها و آبشارهایی چون تنگ زندان و چشمه آب‌سفید مناظر طبیعی چشم‌نوازی را در این منطقه پدید آورده‌اند. بهترین زمان بازدید از منطقه اواخر بهار تا اوایل پاییز است؛ زمانی که آب‌وهوا معتدل و دسترسی به مسیرهای طبیعی آسان‌تر است. دسترسی به منطقه از طریق جاده‌های منتهی به شهرهای بروجن، لردگان و کیار امکان‌پذیر است و برای بازدید از این منطقه، رعایت اصول طبیعت‌گردی مسئولانه و هماهنگی با سازمان محیط زیست توصیه می‌شود.