منطقه حفاظت‌شده خیبوس و انجیل‌سی با مساحتی حدود 3٬639 هکتار در شهرستان قائم‌شهر استان مازندران واقع شده و از سال 1378 به‌عنوان یکی از مناطق چهارگانه حفاظت محیط‌زیست ایران ثبت شده است. این ناحیه با دامنه ارتفاعی بین 250 تا 930 متر از سطح دریا، اقلیم مرطوب و معتدل، میانگین دمای سالیانه 16 درجه سانتی‌گراد و حدود 800 میلی‌متر بارندگی سالانه، یکی از زیست‌بوم‌های جنگلی ارزشمند شمال کشور به‌شمار می‌رود. رودخانه توجی که از شاخه‌های رودخانه تالار است، این منطقه را به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم کرده و با پوشش متراکم جنگلی، زیستگاهی کم‌نظیر برای گیاهان و جانوران پدید آورده است.

پوشش گیاهی منطقه حفاظت‌شده خیبوس و انجیل‌سی شامل جنگل‌های هیرکانی با گونه‌هایی مانند شمشاد، ممرز، بلندمازو، راش، پلت، شیردار، نمدار، ملچ، خرمندی، انجیلی و توسکا است. این تنوع گیاهی بستر مناسبی برای حضور گونه‌های باارزش جانوری فراهم کرده است. در این منطقه می‌توان جانورانی همچون مرال، شوکا، خرس قهوه‌ای، پلنگ، گراز، روباه معمولی، شغال و انواع پرندگان مانند دارکوب کوچک، هدهد، چکاوک، کبوتر جنگلی، دم‌سرخ معمولی و عقاب جنگلی را مشاهده کرد که حضورشان نشانه‌ای از سلامت اکوسیستم و ارزش حفاظتی بالا در این محدوده است.

فصل‌های بهار و پاییز، بهترین زمان برای بازدید از این منطقه جنگلی هستند؛ زمانی که هوا معتدل و چشم‌اندازهای جنگلی در زیباترین حالت خود قرار دارند. دسترسی به این منطقه از طریق جاده‌های منتهی به قائم‌شهر امکان‌پذیر است، اما با توجه به ارزش اکولوژیکی بالای منطقه، گردشگران باید به اصول طبیعت‌گردی مسئولانه پایبند باشند. عدم آسیب به پوشش گیاهی، جمع‌آوری زباله‌ها، پرهیز از ایجاد صدا و آتش و احترام به حیات‌وحش، از جمله مهم‌ترین نکاتی هستند که برای حفظ پایداری این منطقه ضروری‌اند.