سبلان یا به ترکی آذربایجانی «ساوالان»، با ارتفاع 4,811 متر پس از قله دماوند و علم کوه، سومین قله بلند ایران به شمار می‌رود. آبگرم‌های طبیعی دامنه کوه، طبیعت زیبا و منحصربه‌فرد و وجود یخچال‌ها و برف دائمی که موجب تاسیس پیست اسکی آلوارس شده است، از جمله مهم‌ترین جاذبه‌های این ناحیه هستند. قله سبلان که در زبان تالشی با نام «سلفون» شناخته می‌شود، با شماره 19496/12 در فهرست آثار طبیعی ملی کشور ثبت شده است.

طبق باور برخی از مردم بومی، کوه سبلان محل بعثت زرتشت محسوب می‌شود؛ حتی در کتاب «چنین گفت زرتشت»، اثر مشهور نیچه، اشاره‌ای به پایین آمدن زرتشت از کوه سبلان شده است. به همین دلیل، این مکان از تقدس خاصی در میان مردم منطقه و به‌خصوص بومیان و عشایر برخوردار است. حتی برخی اعتقاد دارند که مقبره این پیامبر باستانی نیز در همین کوهستان واقع شده است.

سبلان در مجموع سه قله مشهور دارد. بزرگ‌ترین قله سبلان، به «سلطان» شهره است. دو قله دیگر نیز «هرم» و «کسری» نامیده می‌شوند. یکی دیگر از جاذبه‌های این منطقه که می‌توان آن را به‌نوعی نماد سبلان هم دانست، سنگی طبیعی به‌شکل یک عقاب است. این سنگ که با نام قارتال نیز شهرت دارد، در جبهه غربی قله سبلان و در کنار جان‌پناه واقع شده است. از دیگر ویژگی‌های سبلان، دریاچه بیضی‌شکلی است که در بالای قله قرار دارد و یکی از جاذبه‌های گردشگری مهم این منطقه به شمار می‌رود.