دق گمستان یکی از بزرگ‌ترین دق‌ها در شمال کویر لوت و استان کرمان است که در مسیر تاریخی کاروانیان از شهداد به گرماب واقع شده و مسافران قدیمی از آن عبور می‌کرده‌اند. وسعت این دق حدود 70 تا 80 کیلومتر مربع است و در کنار دشت ریگی و مناطق ماسه‌ای شمال لوت قرار دارد. نام‌گذاری این دق به دلیل فروافتادگی و نبود نشانه‌های طبیعی در منطقه است؛ پهنه‌ای هموار و بدون عارضه‌های شاخص که باعث می‌شود افراد در آن به راحتی مسیر خود را گم کنند. مسیل رودخانه‌ای فصلی که از کوه جهلی سرچشمه می‌گیرد، از کنار دق عبور کرده و در فصل بارش به چاله مرکزی لوت می‌رسد و در آنجا به زمین فرو می‌رود، که این ویژگی‌ها جلوه‌ای طبیعی و زمین‌شناسی خاص به منطقه بخشیده است. سکوت عمیق، زمین‌های ترک‌خورده و رنگ‌های متنوع خاک، منظره‌ای فرازمینی ایجاد کرده و تجربه‌ای منحصر به فرد برای زمین‌گردان و طبیعت‌دوستان فراهم می‌آورد.

سطح دق از خاک رُس فشرده و نمکین تشکیل شده است که در فصول گرم ترک خورده و نقوش هندسی زیبایی ایجاد می‌کند. اطراف دق تپه‌های ماسه‌ای و رمل‌های طلایی دیده می‌شوند که با نور غروب، رنگی مسی و سرخ پیدا می‌کنند. منطقه فاقد پوشش گیاهی قابل توجه است و سکوت مطلق و افق باز، جلوه‌ای از زیبایی مینیمال بیابان را به نمایش می‌گذارد. در حاشیه‌های دق برخی گیاهان شورپسند مانند اشنان و گز رشد می‌کنند و حیات وحش محدودی شامل گرگ، شغال، روباه، کبک، تیهو، بلدرچین، عقاب دشتی و انواع خزندگان مانند آگاماها و بزمجه بیابانی در اطراف آن دیده می‌شود. دق گمستان در برخی منابع محلی با نام دق گُمیشان یا گُم‌اِسْتان نیز یاد شده است و واژه «دق» در گویش کرمانی به معنای زمین سخت، هموار و ترک‌خورده است.

برای دسترسی به دق گمستان، مسیر از شهداد آغاز می‌شود؛ ابتدا باید جاده خاکی شهداد–نهبندان را دنبال کرد تا به محدوده غربی دق رسید. بخشی از این مسیر همان راه باستانی شهداد به خراسان جنوبی است که از میان دشت‌های ریگی و ماسه‌ای عبور می‌کند. به دلیل خطر گم شدن و شرایط متغیر سطح زمین، پیمایش دق تنها با راهنما یا GPS امکان‌پذیر است. بهترین زمان بازدید پاییز تا اوایل بهار (مهر تا فروردین) است، زیرا دما معتدل و آسمان صاف است و نور طلوع یا غروب آفتاب جلوه ویژه‌ای برای عکاسی فراهم می‌کند. تابستان به دلیل گرمای شدید بیش از 50 درجه سانتی‌گراد و خطرات احتمالی توصیه نمی‌شود. بازدیدکنندگان باید آب کافی، راهنمای محلی و تجهیزات ایمنی داشته باشند و در فصل تابستان بدون راهنما وارد منطقه نشوند.