روستای کوهستانی سنگان، در شمال‌غربی تهران و بالاتر از منطقه‌ی سولقان واقع شده و به‌دلیل طبیعت زیبا، ارتفاع زیاد (حدود 2100 متر از سطح دریا) و آثار تاریخی ارزشمند، یکی از مقاصد دیدنی اطراف پایتخت محسوب می‌شود. سنگان شامل چهار محله اصلی به نام‌های محل پایین، محل وسط، محل باغدره و محله بالا است و مسیر دسترسی آن از طریق جاده‌ی امامزاده داوود می‌باشد. در این روستا سه امامزاده متبرک با نام‌های امامزاده سید علاءالدین، امامزاده سید عمادالدین و امامزاده قاسم قرار دارند. همچنین آبشار معروف سنگان، درخت کهنسال چنار امامزاده قاسم و سبد سنگونی (از صنایع دستی محلی) در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده‌اند.

قدمت روستای سنگان با استناد به سنگ‌نوشته‌های موجود در تکیه تاریخی محله پایین، به بیش از دو هزار سال پیش می‌رسد. این تکیه که از دوره صفویه با رسمی شدن مذهب تشیع بازسازی شده، دارای معماری اصیل و سنگ‌قبرهایی با قدمت 750 ساله است. از دیگر ویژگی‌های فرهنگی این منطقه، گویش مردم سنگان است که از زبان پهلوی رازی ریشه می‌گیرد؛ زبانی باستانی که در گذشته‌های دور در نواحی شمالی و غربی ایران رایج بوده است. این گویش در کنار پیشینه مذهبی، فرهنگی و تاریخی، به سنگان هویتی متمایز بخشیده است. آبشار زیبای سنگان، از معروف‌ترین جاذبه‌های طبیعی این منطقه است که در ارتفاع حدود 2575 متری از سطح دریا واقع شده و حدود 30 متر ارتفاع دارد. رودخانه‌ی فصلی سنگان نیز که از ارتفاعات کوه کرکو سرچشمه می‌گیرد، پس از عبور از روستا به رودخانه‌های کن و سولقان می‌پیوندد و به طراوت این منطقه کوهستانی می‌افزاید.

برای دسترسی به روستای سنگان، اگر از تهران حرکت می‌کنید، مسیر معمول این است که ابتدا به منطقه کن بروید، سپس از جاده امامزاده داوود خود را به سمت سنگان برسانید. از میدان دهکده المپیک یا مسیر همت-شهران می‌توان به سمت کن حرکت کرد و سپس تابلوهای راهنمای سنگان را دنبال نمود. بهترین زمان بازدید، فصل بهار (فروردین و اردیبهشت) و تابستان است، وقتی هوا مطبوع است و آبشار آب کافی دارد. در زمستان ممکن است مسیر به دلیل یخ‌زدگی و برف دشوار شود. طبیعت‌گردی مسئولانه را در سنگان با حفظ پاکیزگی، عدم ریختن زباله در طبیعت و پرهیز از آتش‌افروزی در جنگل یا مناطق پوشیده از گیاه رعایت کنید. همچنین اقامت شبانه در داخل روستا یا اقامتگاه‌های بوم‌گردی پیشنهاد می‌شود تا مزاحمتی برای زیستگاه‎های طبیعی ایجاد نشود.