کاخ ثابت پاسال که به «ورسای ایران» یا «قصر سنگی» نیز مشهور است، یکی از بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین خانه‌های تهران پیش از انقلاب 1357 بود. این کاخ متعلق به حبیب‌الله ثابت پاسال، سرمایه‌دار نامی ایرانی و از پیروان آیین بهائی بود که پس از انقلاب مصادره شد. ساختمان کاخ در منطقه امانیه تهران و در انتهای شمالی خیابان جردن واقع شده و مساحتی بیش از 11500 متر مربع دارد. طراحی این کاخ بر اساس الگوی قصر پتی تریانو در مجموعه کاخ ورسای فرانسه صورت گرفته و از نظر ابعاد و معماری، یادآور کاخ‌های بزرگ اروپایی است.

معماری کاخ ثابت پاسال برخلاف جریان‌های رایج معماری مدرن دهه 1340 ایران، به سبک نئوکلاسیک و با الهام از بناهای باشکوه اروپایی ساخته شده است. این بنا با نمایی از سنگ مرمر سفید، ستون‌های بلند، و تزئینات داخلی فاخر، نمادی از تجمل و شکوه دوران پهلوی به‌شمار می‌رود. در این عمارت بزرگ، استخر وسیعی وجود دارد که جریان آبی به سبک معماری سنتی ایرانی از زیر ساختمان عبور می‌کند. همچنین در باغ این کاخ، تئاتر روباز کوچکی طراحی شده و پارکینگی بزرگ برای میهمانی‌های شبانه در نظر گرفته شده است. زیربنای اصلی خانه حدود دو هزار متر مربع است که در دو طبقه اصلی و یک زیرزمین گسترده شده است.

تزئینات داخلی کاخ توسط شرکت فرانسوی مزون ژانسِن انجام شده که در قرن نوزدهم میلادی به طراحی برای خانواده‌های سلطنتی شهرت داشت. فضای داخلی عمارت شامل پرده‌های ضخیم و تیره از بلژیک، گچ‌بری‌های کلاسیک ساده، کاغذدیواری‌هایی با رنگ‌های هماهنگ و شومینه‌های بزرگ با دورکاری سنگ مرمر است. درهای چوبی سنگین این کاخ از یک قصر فرانسوی به امانیه آمده و اطراف آن‌ها با گچ‌کاری‌های گل‌دار تزئین شده است. این ترکیب از معماری و دکوراسیون داخلی، شکوه و عظمت کاخ را به نمایش می‌گذارد و آن را به یکی از برجسته‌ترین آثار معماری مدرن تهران تبدیل کرده است. پس از انقلاب اسلامی، کاخ ثابت پاسال مصادره شد و به‌عنوان مرکز اقامتی و هتل مورد استفاده قرار گرفت. در سال 1396، این عمارت با شماره 31744 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.