دریاچه‌ی آب بوندار یکی از دریاچه‌های آب شیرین کوهستانی ایران است که در استان خوزستان، شهرستان ایذه واقع شده و حدود 12 کیلومتری جنوب ایذه فاصله دارد. این دریاچه در یک فرورفتگی زمین‌ساختی زاگرس شکل گرفته است و بستر آن بیشتر از طریق چشمه‌های کارستی و نهرهای کوچک منطقه در فصول بارانی تغذیه می‌شود. وسعت آن قریب به 3.3 کیلومتر مربع و عرضی در حدود 1.6 کیلومتر دارد؛ آب این دریاچه در اثر چشمه‌های آهکی زیرسطحی و جریان‌های فصلی تأمین می‌شود و در فصول پرباران بیشترین آبگیری را دارد.

این دریاچه چشم‌اندازی دل‌انگیز پیش روی بازدیدکنندگان می‌گستراند؛ آب زلال و آرام آن در کنار دامنه‌های سرسبز پوشیده از گیاهان مرتعی کوهستانی، و سنگ‌چین‌هایی که یادگار بستر سنگی منطقه هستند، تصویری هماهنگ و روح‌نواز از طبیعت ناب زاگرس خلق می‌کنند. فضای پیرامون دریاچه تقریباً دست‌نخورده باقی مانده و نبود ساخت‌وساز گسترده، جلوه‌ای بکر و اصیل به محیط بخشیده است. در کنار این زیبایی‌ها، حیات‌وحش کوچکی نیز در اطراف آن جریان دارد؛ پرندگان محلی بر سطح آب و آسمان پرواز می‌کنند، حشرات و گونه‌های ریز مهره‌دار در حاشیه‌ها دیده می‌شوند و پوشش گیاهی مرتعی زندگی طبیعی منطقه را تکمیل می‌کند. پوشش گیاهی پیرامون این دریاچه شامل نیزارها و باتلاق‌های مرتفع اطراف آن است که محیط را به زیستگاهی مناسب برای انواع پرندگان آبزی، دوزیستان و حشرات مبدل کرده است. این ترکیب اکولوژیک، علیرغم قرارگیری در بستر زاگرس خشک‌تر خوزستان، منظر طبیعی کم‌نظیری ایجاد کرده که برای طبیعت‌گردان‌ و پرنده‌نگران جذاب است.

برای دسترسی به دریاچه‌ی آب بوندار کافی است از شهر ایذه به سمت جنوب حرکت کنید؛ مسیر جاده‌ای مناسبی وجود دارد که پس از حدود 12 کیلومتر شما را به دریاچه می‌رساند. بهترین زمان بازدید از این جاذبه، بهار و اوایل تابستان است؛ فصلی که هوای معتدل و طبیعت سرسبز جلوه‌ای تماشایی به محیط می‌بخشد. پس از باران‌های بهاری، جریان آب و مناظر اطراف در زیباترین حالت خود قرار دارند. در طول بازدید نیز رعایت اصول طبیعت‌گردی مسئولانه اهمیت ویژه‌ای دارد: زباله‌های خود را جمع‌آوری کنید، از روشن کردن آتش خودداری کنید، به پوشش گیاهی آسیب نزنید و تنها از مسیرهای طبیعی تعیین‌شده عبور کنید تا این گنجینه‌ی طبیعی برای نسل‌های آینده حفظ شود.