مسجد جامع عتیق قزوین، که به نام‌های مسجد جامع کبیر یا مسجد جامع قزوین نیز شناخته می‌شود، یکی از کهن‌ترین و بزرگ‌ترین مساجد ایران است. این مسجد در سده دوم هجری قمری به دستور هارون‌الرشید، خلیفه عباسی، بر روی خرابه‌های یک آتشکده ساسانی بنا شد و در طول تاریخ، به‌ویژه در دوران سلجوقی، صفوی و قاجار، توسعه و بازسازی شده است. مساحت این مسجد حدود 3500 متر مربع است و در چهارراه شهدا (سپه) در مرکز شهر قزوین واقع شده است.

مسجد جامع عتیق قزوین نمونه‌ای برجسته از معماری چهار ایوانی ایرانی است. قدیمی‌ترین بخش آن، طاق هارونی، مربوط به سده دوم هجری قمری است. ایوان جنوبی، که به مقصوره خمارتاشی معروف است، در دوره سلجوقی به دستور وزیر سلطان ملکشاه سلجوقی، امیر خمارتاش، ساخته شد و دارای پنج کتیبه نفیس گچبری به خطوط ثلث، نسخ و کوفی است. در دوره صفویه، ایوان‌های شمالی، غربی و شرقی بازسازی و توسعه یافتند و مناره‌های کاشی‌کاری شده به مجموعه افزوده شد. این مسجد با ترکیبی از سبک‌های معماری مختلف، از جمله سلجوقی، صفوی و قاجاری، گنجینه‌ای ارزشمند از هنر و معماری اسلامی ایران به‌شمار می‌رود.

برای بازدید از مسجد جامع عتیق قزوین، می‌توانید از مرکز شهر به سمت خیابان شهدا (سپه) حرکت کنید. ورودی اصلی مسجد در این خیابان واقع شده است. بازدید از مسجد در ساعات برگزاری نماز جماعت امکان‌پذیر است و برای عموم آزاد است. بهترین زمان برای بازدید از این مسجد، روزهای پاییز و بهار با آب‌وهوای معتدل است. در اطراف مسجد، می‌توانید از سایر جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی قزوین نیز بازدید کنید.