سی‌وسه‌پل، که با نام «پل الله‌وردی‌خان» نیز شناخته می‌شود، شاهکاری بی‌بدیل از معماری دوران صفوی است که بر فراز زاینده‌رود در اصفهان ساخته شده است. این پل با طول حدود 295 متر، عرض 14 متر و 33 دهانه، در سال 1008 هجری قمری به دستور شاه‌عباس اول آغاز و در سال 1011 قمری با نظارت سردار الله‌وردی‌خان و معماری استاد حسین‌بنا اصفهانی تکمیل شد. افزون بر کارکرد ارتباطی، به‌ویژه اتصال خیابان چهارباغ عباسی به چهارباغ بالا و محله جلفا، سی‌وسه‌پل نمادی ماندگار از شکوه معماری ایرانی محسوب می‌شود.

این پل همواره جایگاه ویژه‌ای در فرهنگ و زندگی اجتماعی اصفهان داشته و نظر بسیاری از سیاحان خارجی را به خود جلب کرده است؛ شاردن، جهانگرد فرانسوی، آن را شاهکار معماری خوانده است. در روزگار صفوی، جشن‌هایی چون نوروز، آیین آب‌ریزان و خاج‌شویان ارامنه در کنار آن برگزار می‌شد. مصالح به‌کاررفته در سازه شامل آجر، ساروج، گچ و ملات ویژه‌ای است که دوام پل را در برابر تغییرات جریان آب تضمین کرده، هرچند خشکی طولانی‌مدت رودخانه تهدیدی جدی برای آن به شمار می‌آید.

سی‌وسه‌پل در تاریخ 15 دی 1310 با شماره ثبت 110 در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت و از آن زمان تاکنون از نمادهای فرهنگی و تاریخی مهم اصفهان و ایران به شمار می‌رود. به سبب قرارگیری در مرکز شهر، دسترسی به سی‌وسه‌پل آسان است و می‌توان با پیاده‌روی از خیابان چهارباغ، یا با مترو (ایستگاه سی‌وسه‌پل) و اتوبوس به آن رسید. بهترین زمان بازدید عصر و به‌ویژه شب است؛ زمانی که نورپردازی دل‌انگیز پل بر سطح آب بازتاب یافته و فضایی شاعرانه برای قدم‌زدن، عکاسی و استراحت ایجاد می‌کند. بازدید مسئولانه شامل حفظ سکوت و آرامش، خودداری از آسیب‌رسانی به بنا و پرهیز از نوشتن یادگاری بر سازه است.