زَردکوه یا زردکوه بختیاری یکی از مشهورترین کوه‌های ایران است که در رشته‌کوه‌های زاگرس مرکزی در استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد. این کوهستان با قله‌های مرتفع خود، یکی از مناطق محبوب کوهنوردان و علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی محسوب می‌شود. قله کلونچین، با ارتفاع 4221 متر، بلندترین قله زردکوه و دومین قله مرتفع در زاگرس بعد از کوه دنا است. این کوهستان همچنین سرچشمه‌ اصلی رودخانه‌های کارون، زاینده‌رود و دز را تشکیل می‌دهد، که از این نظر اهمیت ویژه‌ای در تأمین آب کشور دارد.

زردکوه به‌طور کلی از ارتفاعاتی با قله‌های برف‌گیر و یخچال‌های طبیعی تشکیل شده است. برخی از مهم‌ترین یخچال‌های ایران، مانند یخچال ایلوک (طولانی‌ترین یخچال طبیعی کشور)، در این منطقه قرار دارند. این کوهستان به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و قرارگیری در مسیر سیستم‌های بارشی سودانی، مدیترانه‌ای و دریای سرخ، پربارش‌ترین ناحیه کوهستانی ایران و حتی خاورمیانه است. میانگین بارش سالانه در این منطقه بین 15 تا 20 متر برف است که در سال‌های پربارش به بیش از 34 متر هم می‌رسد. این بارش‌های زیاد باعث شده که زردکوه به‌عنوان یکی از برف‌گیرترین نقاط ایران شناخته شود.

بهترین زمان برای سفر به زردکوه تابستان است، به‌ویژه ماه‌های مرداد و شهریور که شرایط برای کوه‌پیمایی و گردش در این منطقه مناسب است. کوهنوردان حرفه‌ای به‌ویژه در فصل زمستان به این کوهستان می‌آیند، چرا که صعود به زردکوه در این فصل چالش‌های زیادی به همراه دارد و دیواره‌ها و دره‌های عمیق غربی آن، این کوهستان را به مقصدی هیجان‌انگیز برای علاقه‌مندان به کوهنوردی حرفه‌ای تبدیل کرده است. البته برای صعود زمستانه، کوهنوردان باید با شرایط آب‌وهوایی منطقه آشنا باشند تا از خطرات بهمن و ناپایداری جوی جلوگیری کنند.

قسمت مسیر پر شود.