اگرچه چراغ های پیشانی محبوبیت زیادی پیدا کرده اند، اما اگر هر زمان استفاده از چراغ های دستی ترجیح داده شود، چراغ قوه انتخاب خوبی می باشد، مانند: زمانی که به نور افکنی قابل حمل و قوی نیاز دارید. هنگامی که مهارت و دقت در کنترل نور از اهمیت بالایی برخوردار باشد. زمانی که بخواهید چراغ را برای انجام کاری روی آن تنظیم کنید. علامت دهی پیشرفت در فناوری LED (دیود تابش نور) و راندمان باتری منجر به ساخت چراغ قوه هایی شده است که نسبت به چراغ قوه های چندسال پیش کوچکتر، سبکتر و روشن تر هستند. فاکتورهای مهم در چراغ قوه و چراغ پیشانی عوامل اصلی برای مقایسه هنگام انتخاب چراغ قوه: خروجی نور نوع باتری و مدت زمان کارکرد اندازه و وزن قیمت چراغ قوه ها از کمتر از 20 دلار تا بیش از 200 دلار متغیر است اما ممکن است اندازه ی آنها یکسان باشد. تفاوت در چیست؟ روشنایی بزرگترین تفاوت است. چراغ قوه های گرانتر قدرتمند تر هستند زیرا در آنها از فناوری پیشرفته ی لامپ، باتری و مدار استفاده میشود اگر چراغ قوه دارای باتری قابل شارژ باشد و ویژگی هایی مانند مقاومت در برابر ضربه و آب، ضد داغ شدن و داشتن مدل های مختلف روشنایی، داشته باشد، قیمت آن بیشتر خواهد بود. اگر قصد خرید حضوری دارید موارد زیر را بررسی کنید: چگونه چراغ روشن و خاموش میشود؟ آیا خود به خود در کیفتان روشن میشود؟ یا اگر قصداستفاده از آن را در هوایی سرد دارید آیا میتوانید به راحتی با وجود پوشیدن دستکش آن را روشن و خاموش کنید؟ آیا چراغ قوه به اندازه ی کافی قوی است که بتواند کارهای شما را راه بیندازد؟(آیا به اندازه ی کافی نور دارد؟) آیا خوش دست است؟ آیا به ابزاری برای تعویض یاتری نیاز دارد؟ عملکرد چراغ قوه استاندار های ANSIFL1 که برای چراغ قوه در سال 2009 معرفی شده است این اطمینان را میدهد که چراغ قوه آزمایش و رتبه بندی شده است. رعایت این استانداردها اختیاری است و تولیدکنندگان آزمایشات خود را انجام میدهند اما اکثر برند ها امروزه عملکرد های زیر از جمله نحوه ی عملکر چراغ قوه را روی بسته بندی خود درج میکنند. خروجی نور میزان خروجی نور بر حسب لومن اندازه گیری میشود. این اندازه ای از شدت تابش نوری که از چراغ قوه خارج میشود میباشد. این اندازه گیری زمانی که چراغ قوه در بالاترین حد روشنایی تنظیم شده است و از باتری جدید استفاده میکند انجام میشود. میزان نور خروجی ممکن است برای تنظیم نور نمایش داده شود. این یک ابزار مقایسه ای عادی است اما کل داستان را درمورد روشنایی نمی گوید. شدت پرتو، فاصله و نوع، همگی بر تاثیرگذاری یک چراغ قوه موثر هستند.خروجی نور میتواند از 20 لومن(مناسب برای مطالعه ی کتاب) تا 3500 لومن که شدت تابش بسیار شدید است باشد. برد تابش نور برد تابش نور برحسب متر اندازه گیری می شود به این معنی است که برد چراغ قوه، قبل از اینکه تاریکی هوا به اندازه ی تابش نور ناشی از یک ماه کامل شد، چقدر میدرخشد. روشنایی ناشی از ماه کامل برای داشتن سفری ایمن و محتاطانه در فضای آزاد کافی است. مدت زمان کار کرد مدت زمان کارگرد برحسب ساعت محاسبه میشود. چه مدت طول میکشد تا نور خروجی با وجود داشتن باتری جدید به 10 درصد برسد. ممکن است خروجی نور به مرور زمان کاهش یابد یا تا حد زیادی ثابت بماند و بعد ناگهان کاهش یابد. مدت زمان کارکرد معمولا برای هر نوع تنظیم نور داده میشود. وجود وجود نمودار مدت زمان کارکرد، بهترین تصویر از عملکرد چراغ را در طی زمان ارائه میدهد. مقاومت دربرابر ضربه مقاومت دربرابر ضربه بر حسب متر اندازه گیری میشود. چراغ هارا 6 بار در فاصله های مختلف روی بتن، جهت آزمایش پرتاب میکنند. این تست برای اطمینان از این است که آیا چراغی که تصادفا پرتاب شده، هنوز هم کارایی دارد یا خیر. البته این تست جهت بررسی مقاومت چراغ قوه هنگام برخورد با جسم سنگین یا استفاده از آن برای ضربه زدن به اشیاء دیگر نیست. مقاومت دربرابر آب مقاومت دبرابر آب توسط سیستم IPX بررسی میشود. در صورت استفاده از چراغ قوه در هوای بارانی و یا محلی که آب وجود دارد، مقاوم بودن چراغ قوه در برابر آب اهمیت پیدا میکند. سه رتبه بندی استفاده میشود: دارای رتبه بندی IPX4است، پس از اعمال آزمایش پاشش این رتبه دریافت میشود. این آزمایش به این منظور است که چراغ قوه هر زاویه مقاوم دربرابر آب باشد. این آزمایش همچنین  درجه ی آب گرفتگی را نیز نشان میدهد. _IPX7  شناوری موقت: تا 30 دقیقه در عمق 1 متری _IPX8 شناوری: تا 4 ساعت در عمق مشخص شده نحوه ی انتخاب کلاه های چراغدار برای مباحث بیشتر درمورد موضوعات فنی مربوط به روشنایی یا مقاله ی توصیه هایی از کار کنان REI هستند را مطالهه کنید. ویژگی ها وعملکرد های بیشتر برخی یا تمام این خصوصیات که دارای رتبه بندی غیر ANSIمی باشند، در انتخاب چراغ قوه ی شما تاثیر میگذارند: نوع لامپ پیشرفت در فناوری ،LED انواع دیگر لامپ هارا تقریبا منسوخ کرده است. لامپ های رشته ای مانند لامپ های کریپتون هنوز دربرخی از گونه های چراغ قوه وجود دارند. بررسی راندمان انرژی، مدت زمان کارکرد، مقاومت دربرابر ضربه و گزینه های مربوط به روشنایی یک چراغ قوه LED سخت است. نوع پرتو بازتابنده ی لنز که لامپ را احاطه کرده است، بر نحوه ی پراکندگی نور تاثیر میگذارد. 3 مورد رایج: فلود(یا ثابت): یک عرض پرتو واحد. برای کارهای عادی در اردوگاه یا هنگام پیاده روی مناسب است. اسپات(یا متمرکز): یک پرتو منفرد میباشد که در چراغ نورافکن قرار دارد تا بتواند مسافت طولانی را طی کند. این نوع برای پیداکردن مسیر یا سایر فعالیت های سرعتی مناسب است. قابل تنظیم: عرض پرتو از گسترده تا متمرکز متغیر است. برای مثال کوهنوردی که دنبال شیب بعدی است باید از پرتوی متمرکز استفاده کند اما برای مطالعه ی یک نقشه پرتوی ثابت مورد نیاز است. خروجی نور تنظیم شده چراغ قوه های داری منبع تغذیه ی تنظیم شده، روشنایی پایدار و زیادی در تمام طول عمر باتری دارند. با این وجود، در آخر، میزان نور به طور ناگهانی و چشمگیری کاهش میابد. چراغ قوه های کنترل نشده در اول روشن می شوند و به دلیل تخلیه ی نیروی باتری، به تدریج کمرنگ تر میشوند. نوع باتری نوع و در دسترس بودن باتری های جایگزین، اغلب عاملی برای انتخاب چراغ قوه است. یکبار مصرف: رایج ترین اندازه ی باتری AAA یا باتری AA می باشد و به راحتی دردسترس هستند. CR123A نیز نوعی رایج است؛ اما گرانتر است و یافتن آن نیز سخت تر می باشد. قسمت بالای آنها ولتاژ خروجی بیشتری برای چراغ قوه ی سبک و کم وزن دارد و باعث میشود چراغ قوه با وجود داشتن پکیجی کوچک، نور زیادی داشته باشد. چراغ قوه هایی که از سلول D استفاده میکنند نیز هنوز موجود میباشند. البته اگر با سایز اندازه باتوم آنها مشکلی نداشته باشید . قابل شارژ: باتری های یون لیتیوم میتوانند از طریق اتصال USB از یک رایانه،  پریز برق ACیا DC یا صفحه خورشیدی شارژ شوند. اگر از اول  مقداری بیشتر هزینه کنید و باتری قابل شارژ بخرید نیازی نیست مدام باتری یکبار مصرف بخرید. تجدید پذیر: چراغ قوه هایی که باتری داخلی دارند و از طریق صفحه ی خورشیدی شارژ میشوند برای جعبه ی لوازم اولیه مناسب هستند. احتیاط: از باتری های لیتیوم یا لیتیوم یونی در هر چراغ قوه ای استفاده نکنید مگر اینکه توسط سازنده پیشنهاد شود. اگر باتریی لیتیومی با چراغ مطابقت نداشته باشد چراغ آسیب میبیند. حالت ها یک تنظیم برای استفاده های عادی کافی میباشد. برخی از مدل ها2 حالت یا بیشتر را ارائه میدهند مانند حالت (کم، متوسط، بالا و تقویت). احتمالا، به ندرت بیشتر از یک حالت را استفاده خداهید کرد، اما داشتن گزینه پرتاب نور قوی، در صورت تقاضا میتواند اطمینان بخش باشد. هرچه چراغ قوه را روی حالت روشن تری تنظیم کنید،مدت زمان کارکرد کوتاه تر میشود. برخی از فرمول ها ممکن است حالت هایی مانند بارقه یا ویژگیSOS )کمک) را ارائه دهند.حالت های قابل برنامه ریزی توسط کاربر یا توالی حالت یک مزیت محسوب میشود. این ممکن است یک ویژگی باشد که در چراغ قوه گنجانده شده است، و یا ممکن است روی نرم افزار تنظیم شده باشد و از طریق کابل USB به چراغ بارگیری شود. تنظیم کردن نوع دکمه ی روشن/خاموش و حالت روشنایی برای برخی از مصرف کنندگان مهم است. برای دکمه های فشاری یا کشویی معمولا از انگشت شست استفاده میشود. یک حاشیه ی چرخان نیز میتواند به عنوان سوئیچ عمل کند و برای استفاده از آن به هردو دست نیاز است. داشتن ویژگی قفل ایمنی از خاموش شدن چراغ به طور تصادفی جلوگیری میکند و باعث میشود باتری آسیب نبیند. برخی از این چراغ ها دارای عملکرد پرتوی خاموش (بدون کلیک)هستند که درآن سوئیچ با فشار کمتری باعث فعال شدن نور میشود و لازم نیست که برای روشن کردن چراغ یک کلیک کامل کنید یا سوئیچ را آزاد کنید. این نوع چراغ قوه هارا  بدون نیاز به چرخاندن، در همه ی حالت ها میتوان خاموش کرد.این خود یک ویژگی  مطلوب برای چراغ قوه است. مواد سازنده و شکل بدنه ی بیشتر چراغ قوه از جنس پلاستیک و یا از آلیاژ آلومینیوم است. ویژگی فولاد ضد زنگ در سر چراغ قوه، برای ایجاد مقاومت بیشتر دربرابر ضربه است. همه ی بدنه های آلومینیومی یکسان نیستند._بدنه های نازکتر، سبکتر هستند و ضخیم تر ها محکم تر هستند. بدنه های استوانه ای رایج ترین شکل هستند،اما با توجه به اینکه اگر آنها را روی سطحی قرار دهیم می غلتند، بعضی از نمونه ها برای جلوگیری از غلتیدن ساخته شده اند. علاوه بر این، ممکن است سطح بدنه دارای الگوی پیچیده ای باشد تا بتواند چراغ قوه را به سطح بچسباند و باعث کاهش لغزش شود. اندازه و وزن این بیشتر سلیقه ای است. چراغ قوه ی بزرگتر و سنگین تر الزاماً روشن تر نیست، اما به دلیل ظرفیت بیشتر باتری، احتمالاً مدت زمان بیشتری روشن می ماند. لوازم جانبی مواردی که ممکن است جداگانه به فروش برسد یا در چراغ قوه گنجانده شود شامل یک تسمه، گیره ی کمربند یا کیف چرمی، و فیلتر لنز و پخش کننده ی نور هستند که مربوط به روشنایی می باشند.

همراه داشتن «10 مورد ضروری» در هر نوع سفری، حتی در سفر با دوچرخه نیز می‌تواند یک عادت خوب باشد. درست است که در یک سفر معمولی ممکن است فقط چند تا از آن‌ها به دردتان بخورند، اما هنگامی‌که مشکلی برایتان پیش آمد از همراه داشتن این وسایل که برای نجات یافتن ضروری‌اند شکرگزار خواهید شد. لیست اصلی 10 مورد ضروری در سال 1930 توسط سازمان «کوهنوردان» واقع در بندر سیاتل، که سازمانی برای کوهنوردان و کاوشگران طبیعت بود و به مردم کمک می‌کرد که برای پیشامدهای اضطراری طبیعت آمده شوند، گردآوری شد. در آن زمان، این لیست شامل یک نقشه، قطب‌نما، عینک آفتابی و کرم ضد آفتاب، لباس اضافه، چراغ‌قوه، جعبه کمک‌های اولیه، آتش روشن کن، کبریت، چاقو و غذای اضافه بود. اما در طول گذشت سال‌ها، این لیست به‌جای موارد فردی، به‌نوعی رویکرد مجموعه مانند نزدیک شده است. در ادامه، نگاهی به موارد موجود در نسخه جدید این لیست می‌اندازیم: 1- مسیریابی: نقشه، قطب‌نما، ارتفاع‌سنج، دستگاه جی‌پی‌اس، مکان‌یاب شخصی یا پیام‌رسان ماهواره‌ای 2- چراغ‌قوه به‌علاوه باطری اضافه 3- محافظ در برابر آفتاب: عینک آفتابی، لباس‌های محافظ در برابر آفتاب و کرم ضد آفتاب 4- کمک‌های اولیه: تجهیزات مراقبت از پا و دافع حشرات (در صورت لزوم) 5- چاقو به‌علاوه یک بسته لوازم تعمیر تجهیزات 6- آتش: کبریت، فندک، آتش‌زنه و یا اجاق‌گاز 7- پناهگاه: به‌صورت دائم حمل شود (مثلاً یک چادر بیواک اضطراری) 8- غذای اضافه: بیشتر از حداقل انتظار 9- آب اضافه: بیشتر از حداقل انتظار 10- لباس اضافه: بیشتر از حداقل انتظار موارد انفرادی از هر مجموعه بستگی به سفری دارد که می‌روید. به‌عنوان‌مثال، در یک پیاده‌روی یک‌روزه کوتاه که مسیریابی کار آن‌چنان سختی نیست، ممکن است قطب‌نما، نقشه و مکان‌یاب شخصی را با خودتان ببرید اما ارتفاع‌سنج را در خانه بگذارید. از طرف دیگر، ممکن است در سفرهای طولانی‌تر و پیچیده‌تر تمام وسایل را همراهتان ببرید تا در مسیریابی کمکتان کنند. هنگام تصمیم‌گیری راجع به اینکه چه چیزی همراهتان ببرید، فاکتورهایی مانند آب‌وهوا، سختی سفر، طول سفر و فاصله‌تان از کمک را در نظر بگیرید. اگر مشتاق به دریافت اطلاعات بیشتری راجع به هر یک از 10 مورد ضروری هستید، تا انتهای مطلب با ما همراه باشید. 1- مسیریابی ابزارهای مسیریابی برای سفر در مناطق بکر و دورافتاده، شامل 5 مورد هستند: نقشه، قطب‌نما، ارتفاع‌سنج، دستگاه جی‌پی‌اس و مکان‌یاب شخصی (PLB). در ادامه به‌جزئیات بیشتر این موارد پرداخته‌ایم: نقشه: شما باید در هر سفری، به‌جز سفرهای کوتاه که گم کردن مسیر در آن‌ها غیرممکن است، یک نقشه توپوگرافی همراهتان داشته باشید. قطب‌نما: اگر در مناطق دورافتاده گم شدید، یک قطب‌نما به همراه دانش نقشه‌خوانی وسیله‌ای حیاتی برای پیدا کردن مسیر درست است. بسیار از تلفن‌های همراه، دستگاه‌های جی‌پی‌اس و ساعت‌های هوشمند نیز شامل قطب‌نمای الکتریکی می‌شوند، اما بهتر است از یک قطب‌نمای استاندارد استفاده کنید؛ چراکه وزن بسیار ناچیز و عدم نیاز آن به باطری، آن را به یک دستگاه پشتیبان ضروری تبدیل کرده است. توجه: یک قطب‌نمای آینه‌دار می‌تواند در شرایط اضطراری به شما کمک کند تا نور خورشید را منعکس کرده و هلیکوپترها یا امدادگران شما را پیدا کنند. دستگاه جی‌پی‌اس: دستگاه جی‌پی‌اس به شما این امکان را می‌دهد تا مکان دقیقتان را روی نقشه دیجیتال پیدا کنید. جی‌پی‌اس‌هایی که مخصوصا برای سفرهای دورافتاده طراحی شده‌اند، معمولاً به‌صورت ضخیم و ضدآب ساخته شده‌اند. یکی دیگر از گزینه‌های محبوب نیز استفاده از اپلیکیشن جی‌پی‌اس موجود در تلفن همراه است، اما این موضوع را به خاطر داشته باشید که اکثر تلفن‌های همراه شکننده بوده و برای محافظت از آن نیاز به یک کیف یا محفظه دارید. به‌هرحال، صرف‌نظر از اینکه کدام‌یک را انتخاب می‌کنید، توجه داشته باشید که این دستگاه‌ها با باطری کار می‌کنند؛ بنابراین باید استفاده از این وسایل را کنترل کرده و شاید چند باطری زاپاس نیز همراهتان ببرید. ساعت ارتفاع‌سنج: همراه داشتن این وسیله مسیریابی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این وسیله از یک حسگر بارومتریک استفاده کرده و فشار هوا را اندازه‌گیری می‌کند، و یا با استفاده از داده‌های جی‌پی‌اس تخمین دقیقی از میزان ارتفاعتان می‌زند. این اطلاعات به شما در دنبال کردن مسیر درست و تعیین مکانتان بر روی نقشه کمک می‌کند. مکان‌یاب شخصی یا پیام‌رسان ماهواره‌ای: در صورت احساس نیاز به کمک در مناطق دورافتاده، با این وسایل می‌توانید به پرسنل اورژانس خبر دهید. هنگامی‌که در شرایط اضطراری این وسایل را فعال ‌سازید، آن‌ها مکان دقیقتان را تعیین کرده و به کمک ماهواره‌های تبلیغاتی یا دولتی، یک پیام ارسال می‌کنند. درصورتی‌که اوضاع بد پیش رفت، همراه داشتن یک مکان‌یاب شخصی یا پیام‌رسان ماهواره‌ای می‌تواند کمک بزرگی به شما کند. مخصوصا اینکه این وسایل در مناطق دورافتاده و اماکنی که تلفن همراهتان نمی‌تواند سیگنالی دریافت کند، به‌خوبی کار می‌کنند. 2- چراغ‌قوه اینکه بتوانید راهتان را شبانه از میان مسیرهای بیابان پیدا کنید امری ضروری است؛ بنابراین باید همواره یک منبع نور همراهتان داشته باشید. چراغ‌قوه‌هایی که به سر متصل می‌شوند بهترین گزینه بوده و توسط اکثر مسافران مناطق دورافتاده انتخاب می‌شوند. با استفاده از این چراغ‌قوه‌ها دست‌هایتان آزاد بوده و انجام هر نوع فعالیتی اعم از پختن شام یا نگه‌داشتن تیرک‌های چادر بسیار آسان می‌شود. توجه کنید که همیشه چند باطری زاپاس نیز همراهتان داشته باشید. 3- محافظت در برابر نور خورشید همیشه باید از عینک و لباس و کرم ضد آفتاب استفاده کرده و همراهتان داشته باشید. عدم انجام این کار می‌تواند باعث آفتاب‌سوختگی و یا ایجاد برف‌کوری کوتاه‌مدت و بیماری‌های چون پیری زودرس پوست، سرطان پوست و آب‌مروارید در طولانی‌مدت شود. عینک آفتابی: استفاده از عینک آفتابی باکیفیت جهت محافظت از چشمانتان از اشعه‌های احتمالی ضروری است. اگر قصد رفتن به یک سفر طولانی‌مدت در برف یا یخ را دارید، به عینک‌های بسیار تاریک مخصوص مناطق برفی نیاز دارید. تمامی عینک‌هایی که در فروشگاه اینترنتی دوبیسل فروخته می‌شود، 100 درصد اشعه‌های ماوراءبنفش (UVA و UVB) را مسدود می‌کنند که مشخصه اصلی عینک‌های باکیفیت است. اشعه UVB که قادر به سوزاندن پوستتان است، قابلیت ایجاد بیماری آب‌مروارید را نیز دارد. افرادی که به‌صورت گروهی به سفر می‌روند باید حداقل یک عینک زاپاس همراهشان ببرند؛ چراکه ممکن است یکی از افراد عینکش را گم کرده یا اصلا عینکی با خود نیاورده باشد. کرم ضد آفتاب: با گذراندن ساعات طولانی در فضای باز، پوستتان در معرض اشعه ماوراءبنفش قرار گرفته و باعث ایجاد صدماتی از قبیل آفتاب‌سوختگی، پیری زودرس پوست و سرطان می‌شود. استفاده از کرم ضد آفتاب به‌شدت برای کاهش اثرات اشعه UV توصیه می‌شود. کارشناسان سلامت توصیه می‌کنند که هنگام انتخاب کرم ضد آفتاب، این موارد را در نظر بگیرید: فرمولی که ضریب محافظت از پوست در برابر آفتاب را ارائه می‌دهد (SPF) باید حداقل برابر 15 باشد، اگرچه برای فعالیت‌های طولانی‌مدت در فضای باز این مقدار باید برابر 30 باشد. فرمولی که هر دو اشعه UVA و UVB را مسدود می‌کند. کرم ضد آفتاب را به‌طور سخاوتمندانه روی پوست قرار داده و آن را کاملاً در تمام پوست در معرض آفتاب پخش کنید. برف و آب می‌توانند اشعه UV را منعکس کند؛ بنابراین هنگام کرم زدن نقاطی مانند زیر چانه و بینی‌تان را فراموش نکنید. با توجه به فاکتورهای زیادی (مانند زمان روز، عرق و موارد دیگر) باید کرم ضد آفتاب را هر دو ساعت یک ‌بار مجدداً تمدید کنید. پوشاک محافظ در برابر آفتاب: پوشیدن پوشاک مناسب راه بسیار خوبی برای مسدود کردن مسیر اشعه UV از رسیدنش به پوستتان است، بدون اینکه نیاز به استفاده از کرم ضد آفتاب داشته باشید (فراموش نکنید که برای قسمت‌هایی از پوستتان که در معرض نور آفتاب هستند، مانند پوست صورت، گردن و دست‌ها باید از کرم استفاده کنید). بسیاری از پوشاک سبک‌وزن دارای درجه محافظت از پوست در برابر اشعه ماوراءبنفش هستند، تا میزان اثربخشی‌شان را در مقابل اشعه‌های UVB و UVA تعیین کنند. کلاه‌های لبه‌دار، پوشاکی مهم برای محافظت از پوست در برابر آفتاب هستند. 4- کمک های اولیه همراه داشتن و دانستن نحوه استفاده از کمک‌های اولیه امری حیاتی است. پیش‌بسته‌های کمک‌های اولیه، کارتان را بسیار آسان می‌کنند، اگرچه بسیاری از افراد این بسته‌ها را متناسب با نیازهای شخصی‌شان، شخصی‌سازی می‌کنند. تمامی بسته‌ها باید شامل درمان‌هایی برای تاول، باند چسب‌دار در اندازه‌های مختلف، چندین پد گازی، نوارچسب، پماد ضدعفونی‌کننده، داروهای مسکن بدون نسخه، دستکش‌های نیتریلی و قلم کاغذ باشند. مدت‌زمان سفر و تعداد افراد گروهتان بر محتوای جعبه کمک‌های اولیه تأثیرگذار است. همچنین بهتر است نوعی راهنمای جمع‌وجور برای استفاده از وسایل پزشکی در شرایط اورژانسی نیز همراهتان داشته باشید. 5- چاقو چاقو برای تعمیر وسایل، آماده کردن غذا، کمک‌های اولیه، روشن کردن آتش و دیگر نیازهای ضروری مفید بوده و یکی از مهم‌ترین وسایل برای هرگونه سفر به شمار می‌رود. تمامی افراد بزرگ‌سال درون گروه باید یک چاقو همراهشان داشته باشند. یک چاقو معمولی ممکن است تنها یک تیغه تاشو داشته باشد، اما چاقوهای پیشرفته‌تر و ابزارهای چندکاره ممکن است دارای یک یا دو پیچ‌گوشتی تخت، دربازکن و یا یک قیچی تاشو باشند. هرچه نیازهایتان پیچیده‌تر باشند (برای مثال اگر عازم یک مکان جدید و ناشناخته هستید) به ابزارهای بیشتری در چاقو یا ابزار چندکاره‌تان نیاز پیدا خواهید کرد. علاوه بر چاقو، همراه داشتن یک بسته تعمیر وسایل نیز در نقاط دورافتاده و شرایط سخت ممکن است به دردتان بخورد (هرچه در مناطق دورافتاده‌تری باشید، نیاز بیشتری به این وسایل پیدا خواهید کرد). وسایل متداول شامل نوارچسب، طناب، چسب پارچه، دستبند زیپ‌دار، سنجاق‌های ایمنی و قطعات تعمیراتی برای تصفیه آب، قلاب، کفش برفی و اسکی می‌شوند. 6- آتش در صورت ایجاد شرایط اورژانسی، شما باید وسایل موردنیاز برای درست کردن آتش همراهتان داشته باشید. بسیاری از افراد از فندک یک‌بارمصرف بوتان برای این کار استفاده می‌کنند، اما کبریت هم به‌شرط اینکه ضدآب بوده و یا در محلی ضدآب نگهداری شود، گزینه بسیار خوبی است. دقت کنید که کبریت‌های مقوایی اغلب بسیار نازک و ظریف بوده و برای استفاده در طبیعت مناسب نیستند. آتش روشن کن همان‌طور که از اسمش پیداست، به شما در روشن کردن آتش کمک کرده و همراه داشتنش در شرایط مرطوب امری ضروری است. یک آتش روشن کن ایده آل به‌سرعت روشن‌ شده و بیش از چند ثانیه حرارت را حفظ می‌کند. انتخاب‌هایتان شامل یک آتش‌زنه خشک بسته‌بندی‌شده در کیسه پلاستیکی، شمع، خمیر بتونه، قطعات گرمایی (چوب‌های خردشده آغشته به رزین) و حتی تکه‌های پرز خشک‌کن‌های خانگی هستند. برای گردش‌هایی مانند سفر در مناطق بدون درخت یا مناطق برفی که هیزم در دسترستان نیست، برای ایجاد گرمای اضطراری و تأمین منبع آب، اجاق‌گاز ایده خوبی است. 7- پناهگاه اضطراری همیشه انواعی از پناهگاه‌های اضطراری همراهتان داشته باشید تا در صورت گیر افتادن یا زخمی شدن در مسیر، بتوانید از خودتان در مقابل باد و باران محافظت کنید. انتخاب‌هایتان شامل برزنت بسیار سبک، ساک بیوک، پتوی اضطراری (که بسیار کوچک بوده و وزنش تنها چند گرم است) و یا حتی یک پلاستیک زباله بزرگ است. دقت کنید که چادرتان فقط در صورتی به‌عنوان پناهگاه اضطراری محسوب می‌شود که آن را همیشه همراهتان داشته باشید (چادری که در محل کمپ جامانده باشد به درد نمی‌خورد). 8- غذای اضافه همیشه سعی کنید حداقل به‌اندازه یک روز غذای اضافه با خودتان داشته باشید، تا درصورتی‌که اتفاقی باعث طولانی‌تر شدن سفرتان شد (مانند آب‌وهوای بد یا آسیب‌دیدگی) به مشکل بر نخورید. بهتر است غذاهایی را که نیاز به پختن نداشته و از ماندگاری بالایی برخوردارند با خود ببرید. مواردی مانند قرص‌های انرژی‌زا، آجیل و میوه خشک‌شده خوراکی‌های مناسبی هستند. توجه کنید که اگر عازم یک سفر طولانی یا یک ماجراجویی زمستانی هستید، آذوقه‌ای بیشتر از آذوقه موردنیاز برای یک روز با خود ببرید 9- آب اضافه همواره به یاد داشته باشید که همراه داشتن آب کافی برای سفر و همچنین داشتن روشی برای تصفیه آب هنگامی‌که در سفر هستید، مانند تصفیه آب به‌وسیله فیلتر، دستگاه تصفیه یا مواد شیمیایی و یا استفاده از اجاق برای آب‌ کردن برف، امری حیاتی است. هنگام تصمیم‌گیری راجع به اینکه دقیقاً چه مقدار آب همراهتان ببرید، این نکته را در نظر داشته باشید که اکثر افراد، هنگام فعالیت و شرایط عادی، ساعتی نیم لیتر آب مصرف می‌کنند. حال شما ممکن است بسته به فاکتورهایی مانند دمای هوا، ارتفاع، سطح فشار یا شرایط اضطراری، نیاز به آب بیشتر داشته باشید. به‌عنوان نقطه شروع، همیشه حداقل یک بطری یا یک کلمن آب همراه خود ببرید. سپس هنگام شروع سفر، بطری یا کلمنتان را از یک منبع آب آشامیدنی پرکنید. 10- پوشاک اضافه آب‌وهوا در مناطق دورافتاده ممکن است به‌طور ناگهانی مرطوب، طوفانی و یا بسیار سرد شود. همچنین ممکن است به دلیل یک گشت‌وگذار برنامه‌ریزی نشده دچار آسیب‌دیدگی شوید؛ به همین دلیل ضروری است که علاوه بر پوشاک موردنیازتان برای سفر، مقداری لباس اضافه نیز همراه داشته باشید. هنگام تصمیم‌گیری راجع به اینکه چه نوع پوشاکی نیاز دارید، به این موضوع فکر کنید که برای زنده ماندن در شرایطی سخت و زمانی طولانی و بدون تحرک، به چه چیزی نیاز دارید. گزینه‌های متداول شامل یک لایه لباس‌زیر (بالاتنه و پایین‌تنه)، کلاه معمولی یا کلاه بالاکلاوا (کلاهی که سر و گردن را می‌پوشاند و فقط سه سوراخ برای بینی و چشم‌ها دارد)، جوراب اضافه، دستکش اضافه و یک جلیقه یا ژاکت عایق هستند. برای سفرهای زمستانی نیز جهت پوشاندن بالاتنه و پاها، پوشش عایق همراه داشته باشید.